mający dwie strony

См. также в других словарях:

• dwustronny — 1. «mający dwie strony albo znajdujący się po dwóch stronach czegoś; działający z dwu stron» ∆ włók. Materiały dwustronne «materiały mające lewą stronę taką samą jak prawą» 2. praw. «dokonywany, zawierany przez dwie strony» ∆ Umowa dwustronna… …   Słownik języka polskiego

• dwusieczny — «mający dwa ostrza; siekący na dwie strony» Miecz dwusieczny. dwusieczna w użyciu rzecz. mat. «linia prosta przechodząca przez wierzchołek kąta i dzieląca go na dwie równe części» …   Słownik języka polskiego

• dualistyczny — 1. «mający dwa aspekty, dwie strony; dwoisty» ∆ polit. Ustrój dualistyczny → dualizm w zn. 3 2. filoz. «wynikający z dualizmu kierunku filozoficznego» Dualistyczny pogląd …   Słownik języka polskiego

• pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… …   Słownik języka polskiego